Όταν σκέφτεστε τη μουσική κουλτούρα της δεκαετίας του 1980 στη Σοβιετική Ένωση, το ποπ και το ροκ συνήθως έρχονται στο μυαλό. Αλλά το χιπ χοπ είχε ήδη εισχωρήσει στα αυτιά, τις καρδιές και τα σώματα της σοβιετικής νεολαίας, πολύ πριν το MTV εμφανιστεί στη σκηνή. Αν και η ποπ κουλτούρα που εμπνεύστηκε από τη Δύση, δεν έφτασε στη Ρωσία παρά μόνο μετά την ανατροπή της ΕΣΣΔ, η κουλτούρα χιπ χοπ δεν υπήρχε σχεδόν καθόλου τη δεκαετία του '90.
Όμως μια βαθύτερη βουτιά στην κουλτούρα του χορού αποκαλύπτει ότι τα σοβιετικά b-boys ήταν εξοικειωμένα με το χορό στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Υπήρχαν ταινίες και φεστιβάλ αφιερωμένα στο breakdance, το οποίο αρχικά εφευρέθηκε στο Bronx τη δεκαετία του '70. Πειρατικά αντίγραφα πρωτοποριακών ταινιών breakdance όπως το "Breakin’" διαδόθηκαν μεταξύ των σοβιετικών νέων, εισάγοντάς τα σε έναν εντελώς νέο τρόπο ζωής.
Δεν υπάρχει σχεδόν καλύτερη απεικόνιση του κινήματος breakdance στα μέσα της δεκαετίας του '80 στην ΕΣΣΔ, από την ταινία "Dancing on the Roof" του 1985, η οποία επικεντρώνεται σε έναν βαριεστημένο έφηβο και τις περιπέτειές του στη Μόσχα, κατά τη διάρκεια των θερινών διακοπών. Αν και η ταινία δεν αφορά αποκλειστικά τον χορό, ο πρωταγωνιστής σε κάποιο σημείο έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με μερικούς breakdancers. Αυτή η σκηνή χρησίμευσε ως εισαγωγή σε ένα εντελώς νέο είδος χορού για τους Σοβιετικούς θεατές. Η επόμενη ταινία του σκηνοθέτη Viktor Volkov, "Article" (1988), παρουσίασε επίσης μια σκηνή breakdance.
Σε ότι αφορά το ραπ δε μπορούμε να πούμε πολλά.
Η ποίηση γενικά είναι ένα μεγάλο μέρος της ρωσικής κουλτούρας, η οποία έχει ισχυρή επιρροή στην πρώιμη χιπ χοπ. Ιστορικά, η Ρωσία είχε ένα παρόμοιο στοιχείο με το σημερινό χιπ χοπ, την Chastushka, όπου δύο άτομα έκαναν μια σειρά για να πουν ένα ποίημα με συνοδεία μουσικής, χρησιμοποιώντας και τη σάτιρα. Ένας Λευκορώσος καλλιτέχνης, ο Seryoga, συχνά συνδυάζει τη δυτική ραπ με τη γηγενή ρωσική chastushka.
Οι πρώτες απόπειρες ραπ στη Σοβιετική Ένωση πραγματοποιήθηκαν το 1984 στη Σαμάρα, όταν οι "Час Пик" (Peak-Hours), με επικεφαλή τον Aleksandr Astrahov ηχογράφησαν τον 25λεπτο δίσκο για γραμμόφωνο, με τίτλο "Rap". Η ηχογράφηση επηρεάστηκε από τη μουσική του Grandmaster Flash και του Captain Sensible. Αυτά τα πειράματα δεν αναγνωρίζονταν γενικά εκείνη την εποχή. Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990, δεν υπήρχαν αναγνωρισμένοι ραπ καλλιτέχνες στη Ρωσία και τη Σοβιετική Ένωση.
Οι πρωτοπόροι του ρωσικού ραπ ήταν ο Malchishnik (Мальчи́шник, από τους "Bachelor Party", μια ομάδα ραπ από τη Μόσχα), ο Bogdan Titomir, ο Maloy, αλλά η αναγνώριση του είδους rap ήρθε με την άνοδο του Bad Balance το 1994. Το ρωσικό χιπ χοπ, όπως και το καναδικό χιπ χοπ, εμπνέεται από τη μουσική του Ρασταφάρι, η οποία σημείωσε άνοδο κατά την ανατροπή της Σοβιετικής Ένωσης.
Στις αρχές και τα μέσα της δεκαετίας του '90 εμφανίζονται σκηνές χιπ χοπ στη Μόσχα (Κοινότητα D.O.B, White Hot Ice) και στην Αγία Πετρούπολη (DA-108, Baltic Clan). Στα τέλη της δεκαετίας του '90 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000, το Ροστόφ Ον Ντον θεωρήθηκε το κέντρο της ρωσικής υποπολιτισμικής χιπ χοπ και ο πιο αξιοσημείωτος εκπρόσωπος ήταν ο Κάστα.
Στα μέσα της δεκαετίας του 2000, οι underground μπάντες άρχισαν να εμφανίζονται και έγιναν δημοφιλείς στη Μόσχα (όπως οι Smoky Mo, Dymovaya Zavesa, 25/17, Krovostok, Money Makaz, Supreme Playaz, Underwhat, Ddrop, Kazhe Oboima). Την ίδια στιγμή στη Ρωσία και τη Λευκορωσία, εμφανίστηκαν νέοι ερμηνευτές R&B (Maks Lorens, Bianca, Satsura, Band'Eros). Επίσης, αυτή η περίοδος χαρακτηρίστηκε από την εμφάνιση ενδιαφέρων μουσικών έργων όπως το συγκρότημα jazz-rap "KREC", το ragga-rap συγκρότημα "DA BUDZ" και το glitch-hop project "2HCompany".
Στα τέλη της δεκαετίας του 2000, ο Ρώσος ράπερ "ST1M" έλαβε σκανδαλώδη δημοτικότητα μετά την κυκλοφορία του σινγκλ του "Rap Рэп" (Είμαι ραπ), με τον Seryoga. Το 2007 το συγκρότημα "Centr" έγινε πιο δημοφιλές, εν μέρει λόγω της επιθετικής προώθησης στο Διαδίκτυο, και το 2008 κέρδισαν ένα βραβείο στα MTV Russia Music Awards. Τα μέλη της ομάδας ήταν οι Aleksey Dolmatov, γνωστός και ως Guf, ο David Nuriev, γνωστός και ως Ptaha ("ptaha" σημαίνει "μικρό πουλί" στα ρωσικά) και ο Igor Motylyov, γνωστός και ως Slim. Τα δύο άλμπουμ τους, «Качели» (Kacheli / Swing) και «Эфир в норме» (Efir v norme / Ether's Fine) έγιναν από τα πιο δημοφιλή ρωσικά άλμπουμ χιπ χοπ. Το 2008 κέρδισαν το MTV Russia Music Award για το Καλύτερο Hip Hop Project. Το 2010 η ομάδα διαλύθηκε λόγω των αντιπαραθέσεων μεταξύ των συμμετεχόντων και ο καθένας από αυτούς συνέχισε σόλο καριέρα ή εντάχθηκε σε άλλες ομάδες. Το 2016 η ομάδα επανένωσε τις δυνάμεις της και ηχογράφησε το νέο άλμπουμ, «Система» (The System).
Στα τέλη της δεκαετίας του 2000 - στις αρχές της δεκαετίας του 2010 - οι νέοι αξιοσημείωτοι ερμηνευτές εμφανίστηκαν με το label "Gazgolder Records", που ανήκει στους Basta (AK47, Triagrutrica, Tati, Charusha, Slovetsky και Skriptonit, DJ από το Καζακστάν).
Σε ομιλία του το 2018, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν κατήγγειλε τη ραπ μουσική, λέγοντας ότι θα οδηγούσε στην υποβάθμιση της Ρωσίας και ότι στηριζόταν στους πυλώνες του «σεξ, των ναρκωτικών και της διαμαρτυρίας». Τα τελευταία χρόνια, η ρωσική Rap είχε πολιτιστικό αντίκτυπο εκτός της Ρωσίας, με κομμάτια όπως το "Tripaloski / Tri Poloski - ТРИ ПОЛОСКИ" το 2016 και "Το κεφάλι μου γυρίζει σαν βίδα - Моя голова винтом" που το 2021 έγινε δημοφιλές meme διαδικτύου που ακούγεται πολύ στον αγγλόφωνο κόσμο σε πλατφόρμες όπως το TikTok.