Ο όρος "Mumble Rap" χρησιμοποιείται τα τελευταία χρόνια για να αναφερθεί σε μια νέα γενιά mainstream καλλιτεχνών hip-hop. Αν και υπήρχαν υποείδη και ταξινομήσεις για ράπερ, κανένα δεν ήταν τόσο ιδιότυπο όσο αυτός ο όρος. Αυτό οφείλεται στο ότι το Mumble Rap δεν είναι ένας χρήσιμος όρος για να περιγράψει τη συγκεκριμένη ομάδα καλλιτεχνών που προσπαθεί να περιγράψει.
Οι αντίθετοι συχνά αναφέρουν όχι μόνο θέματα σχετικά με το πώς μπορεί να ραπάρει ένας Mumble Rapper, αλλά και πώς αλληλεπιδρούν αυτοί οι καλλιτέχνες με το μεγαλύτερο κομμάτι της hip-hop και σε ποιες συγκεκριμένες πτυχές επικεντρώνονται στη μουσική τους. Ο όρος "Mumble Rap" έχει μπερδευτεί με έννοιες που δεν συμβαδίζουν με τις παραδοσιακές πεποιθήσεις του hip-hop και ως τέτοιος χρησιμοποιήθηκε για να απαξιώσει μια ομάδα νέων καλλιτεχνών.
Ενώ οι κριτικές για το Mumble Rap είναι ανεξέλεγκτες, η προέλευσή του είναι στην καλύτερη περίπτωση θολή. Ορισμένοι αποδίδουν τη γέννηση του σύγχρονου Mumble Rap στον καλλιτέχνη του Σικάγου, Chief Keef, ο οποίος συγκλόνισε τον κόσμο με την επιτυχία του "Love Sosa" το 2012. Τον Ιούνιο του 2013, ο Young Thug της Ατλάντα πέτυχε ένα άλλο επίπεδο παρόμοιας επιτυχίας και κριτικής με τη συμβολή του στο "Lifestyle" του Rich Gang. Τα φωνητικά του στο ρεφρέν ήταν, για πολλούς, άκρως απροσδιόριστα, οδηγώντας σε πολλά αστεία και κριτικές στα κοινωνικά μέσα.
Παρ 'όλα αυτά, ο Justin Hunt του HipHopDX πιστεύει ότι η Atlanta είναι αυτή που τα ξεκίνησε όλα με την επιτυχία του 2011 "Tony Montana" του Future. Σε μια συνέντευξη με τον Peter Rosenberg, ο Future ισχυρίζεται ότι ήταν τόσο μεθυσμένος που δεν μπορούσε καν να ανοίξει το στόμα του για να ερμηνεύσει το τραγούδι. Συνεχίζει λέγοντας ότι το επόμενο πρωί άκουσε το κομμάτι και δεν μπορούσε να καταλάβει τι έλεγε, αλλά του άρεσε. Αυτό το απροσδιόριστο των φωνητικών το παραδέχονται οι ίδιοι οι καλλιτέχνες και φαίνεται ότι οι ίδιοι γνωρίζουν τις επιπτώσεις μιας διαφορετικής ή παραλλακτικής προφοράς.
Το 2016 στην πρωινή εκπομπή του Ebro "in the Morning" του HOT97, όταν ρωτήθηκε για τον Lil Yachty, έναν 21χρονο καλλιτέχνη από την Ατλάντα, ο Wiz Khalifa αποκάλεσε τον Yachty και άλλους της ίδιας γενιάς «Mumble Rappers». Εδώ ήταν που ο όρος «Mumble Rap» επινοήθηκε και έγινε δημοφιλής.
Στο σημερινό του πλαίσιο, ο όρος "Mumble Rap" δεν αποδεικνύεται χρήσιμος στον καθορισμό οποιουδήποτε στυλ ραπ. Μάλλον, ο όρος χρησιμοποιείται για να απαξιώνει τους καλλιτέχνες μιας νέας γενιάς που δεν ταιριάζουν στους παραδοσιακούς ρόλους του hip-hop. Ο όρος έχει μικρή βάση και δεν φαίνεται να αναφέρεται σε κανένα γλωσσικό χαρακτηριστικό που μοιράζονται οι καλλιτέχνες με τον όρο που προσπαθεί να ορίσει. Ως εκ τούτου, ο όρος "Mumble Rap" αποτυγχάνει ως περιγραφή.
Επιπλέον, οι διάφορες υποτιθέμενες ελλείψεις της νέας γενιάς είναι αποτέλεσμα ιδεολογικών αποσυνδέσεων με την παλιά φρουρά. Πολλοί ισχυρισμοί αυτής, όπως η παρακμή του λυρισμού και η έλλειψη ευφυΐας, είναι λανθασμένοι καθώς οι νεότεροι καλλιτέχνες έχουν υιοθετήσει αυτές τις παραδοσιακές πρακτικές και τις έχουν προσαρμόσει στο σύγχρονο κλίμα. Οι έννοιες του λυρισμού, της απόδοσης και της πολυπλοκότητας σε σχέση με τους στίχους, έχουν αλλάξει με την πάροδο των ετών εξαιτίας ενός πλήθους παραγόντων. Και, όπως φαίνεται, αυτές οι ελλείψεις δεν υφίστανται μόνο στη νέα γενιά των hip-hop καλλιτεχνών, αλλά και οι hip-hop καλλιτέχνες των προηγούμενων ετών επίσης.
Ο στιγματισμός του σύγχρονου mainstream hip-hop καλλιτέχνη ακολουθεί το μοτίβο με το οποίο οι διάλεκτοι και οι παραλλαγές των μειονοτήτων στιγματίζονται από τους κύριους ομιλητές της γλώσσας. Δεδομένου ότι οι ιδεολογίες και οι πρακτικές του σύγχρονου hip-hop καλλιτέχνη δεν ταιριάζουν σε εκείνες του παραδοσιακού hip-hop, το στίγμα των ράπερ παλιάς κοπής από αυτούς τους νέους καλλιτέχνες, εκδηλώνεται ως στιγματισμός των φωνητικών παραγωγών των νέων καλλιτεχνών.
Με το ταχέως εξελισσόμενο κλίμα του σύγχρονου hip-hop στην εποχή της πληροφορίας, έρχονται αλλαγές στην πολιτισμική σκέψη και συμπεριφορά. Αυτοί οι νέοι καλλιτέχνες που ονομάστηκαν Mumble Rappers είναι το αποτέλεσμα των εταιρικών καπιταλιστικών συμφερόντων στο hip-hop και έχει αποδειχθεί ότι προσαρμόζουν τη μορφή τέχνης της ραπ μέσα στα όρια ενός κόσμου που θέλουν να χτίσουν αυτοί που τον ελέγχουν. Το Hip-Hop έχει αγωνιστεί ιστορικά με την υποδοχή της επόμενης εποχής ιδεών και πρακτικής, όπως αποδεικνύεται από τις αλλαγές στην τεχνολογία και στις μεθόδους διανομής και ενώ αυτοί οι νεότεροι καλλιτέχνες μπορεί να ισχυρίζονται ότι είναι απροσδιόριστοι, ωστόσο πρέπει να θυμόμαστε ότι πάντα υπήρχαν καλλιτέχνες που «μουρμούριζαν».
Comments