Αγαπητέ Tupac, μου μιλάς

Αυτό το άρθρο παρέχει μια πλούσια αναπαράσταση του τρόπου με τον οποίο οι πρακτικές στο σχολείο που προσλαμβάνουν την «εκτός σχολείου» παιδεία, όπως το hip hop, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως κρίσιμες γέφυρες στη μάθηση των μαθητών. Το χιπ χοπ, που εννοείται σε αυτό το άρθρο ως αλφαβητισμός «εκτός σχολείου», λειτουργεί ως όχημα για την αλλαγή των προγραμμάτων σπουδών στο Eastview School for Pregnant and Parenting Teens.

Με αυτόν τον τρόπο, μια τέτοια εκμάθηση παιδείας μπορεί να είναι ένα εργαλείο για κοινωνική δράση. Επειδή η εκμάθηση γραμματισμού των μαθητών βρίσκεται «σε κίνδυνο», καθώς οι μαθητές που φοιτούν στο Eastview School for Pregnant and Parenting Teens, επισημαίνονται συχνά μέσω διορθωτικών ή βασικών δεξιοτήτων μοντέλων διδασκαλίας, είναι επιτακτική ανάγκη οι ερευνητές να τεκμηριώσουν την αναλυτική αλλαγή που προκαλεί τις επικρατούσες υποθέσεις .

Αγαπητέ Tupac,

Μου μιλάς.

Η μουσική σου με κάνει να θυμάμαι τις καλές στιγμές, που η ζωή δεν ήταν δύσκολη και δεν υπήρχαν ευθύνες.

Αλλά ακόμη και τώρα, μου λες ότι μπορώ να το κάνω και να είμαι καλή μητέρα.

Μου λείπεις.

(Λα Τάσα)

Το ποίημα της LaTasha στον Tupac Shakur είναι ένα από τα πολλά ποιήματα που έγραψαν οι μαθητές στο Eastview School for Pregnant and Parenting Teens, σε εικονίδια hip hop κατά τη διάρκεια της εργαστηριακής περιόδου ενός συγγραφέα. Το ποίημα της LaTasha για τον Tupac δείχνει πως το χιπ χοπ έγινε ένα κίνητρο για τους μαθητές, να μιλήσουν για το ποιοι ήταν ως έφηβοι και η πρόσληψη του χιπ χοπ ως πρόγραμμα σπουδών έδωσε επίσης στους μαθητές στο Eastview την ευκαιρία να εξελιχθούν ως εγγράμματοι. Η παροχή στους μαθητές μιας τέτοιας ευκαιρίας είναι κρίσιμη σε σχολεία όπως το Eastview, δεδομένης της δημοφιλούς αντίληψης των εφήβων μητέρων, ως συνέπεια της γέννησης ενός παιδιού σε νεαρή ηλικία.

Σε αυτό το άρθρο, απεικονίζoυμε πώς ο Μπομπ Σάιφερ, ένας Άγγλος εκπαιδευτικός στο σχολείο Eastview, σκόπευε να αμφισβητήσει τις «βασικές δεξιότητες» των αντιλήψεων του προγράμματος σπουδών με την πρόσληψη του χιπ χοπ στην τάξη των Αγγλικών.

Το πρόγραμμα σπουδών για εγκύους και γονείς, θεωρήθηκε ιστορικά ως πολύ διαφορετικό από κάποιο πρόγραμμα σπουδών που προορίζεται για μαθητές που δεν είναι γονείς. Παρά την πρόσφατη μεταρρύθμιση, σε μια προσπάθεια να προσφέρουν ένα προκλητικό πρόγραμμα σπουδών και οδηγίες στους μαθητές τους, το Eastview School for Pregnant and Parenting Teens εξακολουθεί να αποτελεί σχολείο συνώνυμο με τις δημόσιες αντιλήψεις για το πώς είναι τα σχολεία για έγκυες εφήβους. Το Eastview διατηρεί το στίγμα ενός σχολείου που «διδάσκει στους μαθητές πώς να είναι γονείς». Το στίγμα του να είσαι σχολείο επικεντρωμένο στους γονείς και όχι στους ακαδημαϊκούς δεν υπάρχει, διότι το Eastview δεν κατάφερε να υιοθετήσει αυστηρά πρότυπα ακαδημαϊκής αριστείας.

Ονομάζοντας το χιπ χοπ ως αλφαβητισμό «εκτός σχολείου», αναγνωρίζεται ότι η γνώση και η σχέση των μαθητών του Eastview με το χιπ χοπ, είναι ένα κρίσιμο μέρος της ζωής τους, αλλά ο τρόπος με τον οποίο το χιπ χοπ τοποθετείται στη ζωή των εφήβων ευθυγραμμίζεται με τους χώρους που θεωρούνται «ξεχωριστοί» από το σχολείο. Ο τομέας των σπουδών γραμματισμού έχει υποστεί μεγάλες αλλαγές τις τελευταίες δεκαετίες. Η ανταπόκριση σε αυτές τις μετατοπίσεις, οδήγησε τους μελετητές σε νέες κατευθύνσεις και μια τέτοια κατεύθυνση ήταν η απομάκρυνση από τη σύλληψη ενός μοναδικού, «βασισμένου στο σχολείο» γραμματισμού, σε μια αναγνώριση του γραμματισμού ως πολλαπλών τοποθεσιών (New London Group, 1996), υποδηλώνοντας ότι «οι τρόποι αναπαράστασης είναι πολύ ευρύτεροι από τη γλώσσα μόνο… [και ότι βρίσκονται εντός] αυξάνοντας την τοπική ποικιλομορφία και την παγκόσμια σύνδεση» (Cope & Kalantzis, 2000, σελ. 5–6). Ο όρος «πολυτιμία» τονίζει τη σημασία του πλαισίου και του ρόλου που διαδραματίζει στην αναγνώριση της νομιμότητας των πολλαπλών πρακτικών γραμματισμού.

Η αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο ο αλφαβητισμός έχει σχεδιαστεί, έχει συνέπειες και για τους εκπαιδευτικούς. Πρόσφατα, το Εθνικό Συμβούλιο Εκπαιδευτικών Αγγλικών (NCTE), μια επαγγελματική οργάνωση που έχει επιρροή στους εκπαιδευτικούς της παιδείας, κυκλοφόρησε ένα έντυπο έρευνας πολιτικής που σκιαγραφεί την ιδέα ότι οι έφηβοι αντλούν πληροφορίες από διάφορους αλφαβητισμούς τόσο εντός όσο και εκτός του σχολείου. Αυτό το ερευνητικό σημείωμα αναφέρει επίσης, ότι οι δάσκαλοι συχνά «υποτιμούν, αγνοούν ή λογοκρίνουν τους εξωσχολικούς αλφαβητισμούς των εφήβων, υποθέτοντας ότι αυτοί οι αλφαβητισμοί είναι ηθικά ύποπτοι ή εγείρουν αμφιλεγόμενα ζητήματα».

Η επιρροή του NCTE στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, έχει συμβάλει στο να παροτρύνει τους εκπαιδευτικούς να εξετάσουν πώς η «βασισμένη στο σχολείο» κατανόηση του γραμματισμού χρησιμοποιείται στις τάξεις του και πώς αυτές οι σχολικές βασικές γνώσεις ταιριάζουν και αναντιστοιχούν σε αυτές τις γνώσεις που οι μαθητές είναι ικανοί, πέρα ​​από τα τείχη της τάξης.

Πολλοί από αυτούς τους εξωσχολικούς αλφαβητισμούς περιλαμβάνουν νέες τεχνολογίες, νέα μέσα ενημέρωσης και παιδεία που χρησιμοποιούν οι μαθητές στην οικογένεια, την κοινότητα ή σε σχέση με τη λαϊκή κουλτούρα (Dyson, 1997). Ως αποτέλεσμα, η διαπραγμάτευση των ορίων μεταξύ «εκτός σχολείου» και «βασισμένης στο σχολείο» πρακτικής γραμματισμού εξαρτάται, εν μέρει, από την αναγνώριση των τόπων και των εκτός σχολείου εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων και οργανώσεων που βασίζονται στην κοινότητα, όπου «ο γραμματισμός ευδοκιμεί».

Η ενσωμάτωση του αλφαβητισμού εκτός σχολείου μπορεί να είναι δύσκολη. Πρακτικές εξωσχολικής παιδείας (συμπεριλαμβανομένης μιας σειράς δραστηριοτήτων γραμματισμού, όπως η διαδικτυακή ανάγνωση και γραφή εφήβων για μη σχολική χρήση), ιδιαίτερα όταν επισημαίνονται ως «μη mainstream», έχουν κατανοηθεί ως απαιτητικές γνώσεις. Επιπλέον, οι Alvermann και Heron (2001) μας υπενθυμίζουν ότι οι εκπαιδευτικοί «κινδυνεύουν να θάβουν την ευχαρίστηση των νέων εκθέτοντάς τους σε κριτική ενηλίκων».