Με πολλούς τρόπους, ο Jay-Z αντιπροσωπεύει την πεμπτουσία «από τα κουρέλια στα πλούτη» της αμερικανικής αφήγησης ονείρων στο hip-hop. Αρχικά έμπορος ναρκωτικών στους δρόμους του Bedford Stuyvesant, στο Μπρούκλιν όπου μεγάλωσε, ο Jay-Z ξεκίνησε επίσης στο underground mix tape κύκλωμα, πουλώντας τη μουσική του ανεξάρτητα, από το πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου του. Σύμφωνα με μια συνέντευξη με τον δημοσιογράφο Τσάρλι Ρόουζ το 2010, ο ράπερ πίστευε πάντα ότι ήταν «ένας έμπορος ναρκωτικών που έκανε ράπ». Ποτέ δεν φανταζόταν πόσο επιτυχημένος θα γινόταν, ξεκινώντας από τόσο ταπεινές αρχές στην underground σκηνή. Όταν ο Jay-Z ήταν ένας underground καλλιτέχνης, η μουσική του ήταν μια μελωδία που έσπασε τη γλώσσα, προκαλώντας τους ακροατές να αποκρυπτογραφήσουν τα γρήγορα λόγια του.
Μπορεί κανείς να δει το τροπάριο της αυθεντικότητας στο hip-hop και τις επιθυμίες των μαύρων ανδρών να προσδιορίσουν ποιος είναι ο «πραγματικός άντρας». Ο Jay-Z κάνει ξεκάθαρα μια διάκριση μεταξύ του εαυτού του και των άλλων ράπερ που «δαγκώνουν» τους άλλους. Το «Δάγκωμα» αναφέρεται στην κλοπή του στυλ κάποιου άλλου, στιχουργικά. Στην αρένα του hip-hop, η μίμηση δεν είναι η καλύτερη μορφή κολακείας. Στην πραγματικότητα θεωρείται κλοπή. Ωστόσο, υπάρχει κάτι ισχυρό στον τρόπο με τον οποίο ο Jay-Z καταφέρνει να συνδυάζει τις ρίμες του, τόσο ρευστά και σχολαστικά. Ο White (2011) υποστηρίζει ότι η «ρυθμική ροή του Jay-Z είναι ανορθόδοξη, αθλητική και επιδέξια, συχνά χρησιμοποιεί πολλά μέτρα ανάμειξης όλων, πηδώντας πάνω από τις γραμμές σαν να ήταν κάγκελα φυλακής που προσπαθούσαν να τον βάλουν μέσα» (σελ. 83)... Η ροή του Jay-Z, από την αρχή της καριέρας του, ήταν μοναδική, ξεχωρίζοντας από τα τυπικά στιχουργικά style. Μπορούσε να προσελκύσει ένα κοινό, λόγω της σίγουρης φύσης του και των γρήγορων στίχων του.
Ένα άλλο τροπάριο που είναι εμφανές στο τραγούδι είναι η αναφορά στο «original rap», ένα κοινό θέμα στο underground hip-hop όπως εκφράζεται στη μουσική των The Roots. Σε αντίθεση με τους The Roots, ωστόσο, οι στίχοι και οι ερμηνείες του Jay-Z δεν παρέμειναν πιστοί στην «αυθεντική ραπ». Μόλις ο Jay-Z έγινε mainstream με το ντεμπούτο του πρώτου του άλμπουμ Reasonable Doubt το 1996, έγινε πιο επιτελεστικός από τη φύση του, παίζοντας με στερεότυπες εικόνες της μαύρης αρρενωπότητας. Το ντεμπούτο του άλμπουμ αφηγείται ιστορίες για τον γκανγκστερισμό και την αστική ζωή ως έμπορος ναρκωτικών, ιδιαίτερα σε τραγούδια όπως το "Can't Knock the Hustle" και το "Dead Presidents", όπου πραγματεύεται θέματα σχετικά με το γρήγορο κέρδος στην υπόγεια οικονομία των ναρκωτικών. επιθυμεί να συνεχίσει να δραστηριοποιείται παρά τη βασική επιτυχία του. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι η καπιταλιστική φύση του hustling πλήρωσε για την παραγωγή άλμπουμ του Jay-Z κατά τη διάρκεια της θητείας του ως underground καλλιτέχνης.
Ο Jay-Z είναι διαβόητος για το παιχνίδι του με τις λέξεις, καθώς και για τη χρήση κωδικοποιημένης γλώσσας, αντιπροσωπευτικό αστικών κοινοτήτων όπως το Bedford Stuyvesant, το Brooklyn. Κάποιος μπορεί να το σκεφτεί ως μια μυστική κοινωνία της μαύρης αρρενωπότητας, που αν και είναι διαθέσιμη για κατανάλωση στην κυρίαρχη κουλτούρα, εξακολουθεί να καταφέρνει να ενσωματώνει λέξεις που μόνο εκείνες που είναι κατάλληλες για τις κοινότητες της εργατικής τάξης μπορούν να κατανοηθούν. Η σημασιοδότηση είναι ένα ουσιαστικό συστατικό της μουσικής hip-hop. Όπως εξηγεί ο Gates (1989), το σημαίνον είναι ένας τρόπος να λέμε ένα πράγμα και να εννοούμε ένα άλλο. Από πολλές απόψεις, ανοίγει έναν μεταμορφωτικό χώρο για τους emcees να φέρουν πολιτιστικούς και ιστορικούς δεσμούς με τη δημιουργικότητά τους. Συνολικά, υπάρχουν σημαίνουσες εκδηλώσεις της μαύρης αρρενωπότητας στο hip-hop που είναι ταυτόχρονα δημόσιες και εσωτερικές.
コメント